Horse Company is voortgekomen uit de passie van Joan Blesing.

Joan was slechts twee jaar oud toen ze voor het eerst op een paard zat. Ruim twee jaar later mocht ze eindelijk op ponyles. Daarna was de besmetting met het paardenvirus een feit. Via de toenmalige Nederlandse Pony- en Paarden Club (NPC) ging Joan regelmatig met haar vaste manegepony naar dressuurwedstrijden en deed ze mee aan verschillende activiteiten. Joan was zoveel mogelijk op de manege te vinden.

Falkor
Rond haar elfde begon Joan de pony van een vriendinnetje te verzorgen. In zeven jaar tijd kon Joan alle facetten van de verzorging van een eigen pony meemaken. Het eerste jaar verzorgde zij Falkor slechts één keer per week, maar al snel groeide dit uit naar drie keer per week en uiteindelijk zelfs bijna dagelijks. Door de gezondheid en leeftijd van Falkor was springen helaas niet mogelijk. Ze reden dan ook vooral veel buitenritten, onderlinge dressuurwedstrijden en Joan behaalde haar ruiterbewijs.

Julian
In 2002 kwam Julian in Joan's leven, haar eerste, echte, eigen paard. Een zeer ervaren paard waar Joan twaalf jaar lang ontzettend veel van heeft geleerd. Dankzij de intensievebegeleiding die Joan en Julian tijdens hun eerste jaar samen hebben gehad, hebben zij ongelofelijk veel kunnen bereiken. De eerste jaren hebben zij zich vooral gericht op dressuur en zijn zij in 2005 Kringkampioen geworden in Noord-Holland-Centraal. Het wederzijdse vertrouwen van Joan en Julian in elkaar maakte dat Joan dankzij Julian vele angsten (grotendeels) kon overwinnen, zoals springen, crossen en over het strand rijden. Toen de dressuurwedstrijden tot steeds meer spanning leidden en buitenritten juist tot ontspanning, is Joan in 2011 met Julian overgestapt naar TREC. De sublieme samenwerking van Joan en Julian leidde direct datzelfde jaar tot de titel van Nationaal Kampioen.

Kazu
Tijdens haar zoektocht naar een opvolger voor Julian, kwam Joan bij toeval Kazu tegen. Eigenlijk op dezelfde manier zoals Julian in haar leven was gekomen, zo gebeurde dat ook bij Kazu. Joan had geen idee wat hij precies zou kunnen, maar voelde direct een ontzettende connectie. Kazu was twee jaar oud en kon eigenlijk nog maar heel weinig. Het eerste jaar hebben Joan en Kazu elkaar dan ook vooral vanaf de grond leren kennen en leren vertrouwen. et de komst van Kazu wilde Joan graag hulp om ervoor te zorgen dat niet alleen hij, maar ook vooral zij samen een goede start zouden krijgen. Helaas was grondwerk destijds nog niet zo populair en een passende instructeur in Noord-Holland was destijds al helemaal niet vinden. De opleiding tot Equinoloog (zoals het toen nog heette) leek goed bij Joan te passen en hielp haar inderdaad om Kazu beter te begrijpen en hem uiteindelijk zelfs helemaal zelf in te rijden. Joan heeft Kazu alles met heel veel geduld, rust en vooral vertrouwen geleerd.

De rode draad in Joan's leven met paarden is dat zij altijd haar paarden laat vertellen waar zij behoefte aan hebben en daar op reageert. Niet voor niets kreeg zij na afloop van een praktijkexamen loswerken te horen dat zij precies zag wat het paard nodig had en hem dat ook gaf. In iedere samenwerking is communicatie heel belangrijk. Dat geldt ook voor de samenwerking met een paard. Paarden kunnen ons van nature echter niet begrijpen, dus om hen dat te leren, zullen wij vooral eerst naar hen moeten luisteren.